ارزیابی تناسب اراضی و تعیین پتانسیل تولید چغندرقند در دشت یکانات مرند

هدف از این تحقیق اندازه‌گیری خصوصیات خاک، ارزیابی تناسب اراضی و تعیین پتانسیل تولید چغندرقند در دشت یکانات مرند ‌بود. بدین منظور ابتدا با استفاده از مدل فائو پتانسیل تولید آبی چغندرقند محاسبه و سپس ارزیابی تناسب واحدهای مختلف اراضی برای کاشت این محصول با روش پارامتریک صورت گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که منطقه مرند برای کاشت چغندرقند دیم نامناسب است زیرا دوره رشد این محصول خارج از دوره رشد منطقه(21 آبان‌- 15 اردیبهشت‌ماه) ‌می‌باشد اما در این منطقه برای کاشت چغندرقند آبی محدودیت اقلیمی وجود ندارد. پتانسیل تولید چغندرقند در منطقه بااستفاده از مدل پتانسیل تولید آبی فائو 77 تن در هکتار برآورد شد. ارزیابی تناسب تک‌تک واحدهای اراضی با روش پارامتریک نشان داد که 85/5 درصد از کل اراضی مورد مطالعه برای کاشت چغندرقند در کلاس S2(نسبتاً مناسب)، 75/26 درصد در کلاسS3 (مناسب اما با سودآوری کم) و 9/52 درصد این اراضی در کلاس N(نامناسب) قرار گرفتند. همبستگی قوی بین شاخص اراضی محاسبه شده به روش پارامتریک و عملکرد فعلی زارعین(86/0= r2) نمایان‌گر دقت بالای این روش در ارزیابی اراضی است. محدودیت اصلی این اراضی برای کاشت چغندرقند، شوری خاک است. از سایر عوامل مؤثر در افت محصول می‌توان به تپه ماهور، شیب‌دار بودن اراضی و عوامل خاکی نامساعد (بافت سنگین، سنگریزه و... ) و مدیریت ضعیف زارعین اشاره نمود.